بر اساس تحقیقات، مشخص شده که میزان آب شدن توده های یخی در هر دو قطب زمین افزایش یافته است.

 

گروهی از محققان بین المللی وابسته به ناسا و آژانس فضایی اروپا، اطلاعاتی گردآوری شده از چند ماهواره و هواپیما را ترکیب کرده اند تا جامع ترین و دقیق ترین ارزیابی انجام شده تا به حال در مورد از بین رفتن توده های یخی در گرینلند (منطقه ای مستقل در کشور دانمارک) و قطب جنوب و همچنین تاثیر آن را در افزایش سطح آب دریا تهیه کنند.

 

در یکی از تحقیقات مهم که بتازگی در مجله Science منتشر شده است، ۴۷ نفر محقق از ۲۶ آزمایشگاه جهان طی گزارشی عنوان کرده اند مجموع میزان ذوب شدن توده های یخی موجود در گرینلند و قطب جنوب طی ۲۰ سال گذشته دائما روند افزایشی داشته است.

 

در مجموع این توده های یخی سه برابر بیشتر از میزان یخ ذوب شده در هر سال در حال از بین رفتن هستند. این میزان ذوب شدگی برابر با افزایش ارتفاع آب دریا به مقدار ۹۵/۰ میلی متر است،در حالی که در دهه ۹۰ میلادی این میزان به مقدار ۲۷/۰ میلی متر در سال بوده است.

 

در حدود دو سوم ذوب شدگی مربوط به گرینلند و باقی برای قطب جنوب است.

 

تخمین های جدید که به دلیل استفاده بیشتر از اطلاعات ماهواره ای دو برابر گزارش های سابق دقیق تر و موثق تر هستند این امر را که هم قطب جنوب و هم سرزمین گرینلند در حال آب رفتن و کوچک شدن هستند تائید می کنند.

 

از سال ۱۹۹۲ میلادی تاکنون ذوب شدن یخ های مناطق مذکور به افزایش ۱/۱۱ میلی متری ارتفاع آب دریاها در سطح جهان انجامیده است. این رقم یک پنجم میزان کل افزایش سطح آب در تحقیقات صورت گرفته طی ۲۰ سال گذشته را تشکیل می دهد. باقیمانده هم توسط افزایش حرارتی آب های اقیانوس، ذوب شدن یخچال های طبیعی و توده های یخی کوچک قطبی و آب های زیرزمینی معدنی تشکیل می شود.

 

تحقیقات مذکور توسط همکاری ای بین المللی با نام IMBIE انجام گرفته بود که نتایج جمع آوری شده از یک ماهواره تحقیقاتی را برای اندازه گیری منسجم از تغییرات توده های یخی قطبی، ترکیب کرده بودند. محققان تفاوت ها در میان بسیاری از تحقیقات گذشته در مورد توده های یخی را با منطبق کردن دقیق دوره های رصد و مناطق مورد مطالعه مرتب کردند.

 

آنها همچنین نتایج اندازه گیری هایی که توسط سنسورهای ماهواره های مختلف از قبیل ماموریت های راداری ESA، ماهواره ICESat ناسا و مرکز فضایی مشترک بین آلمان و ناسا موسوم به GRACE جمع آوری شده بود کنار هم قرار دادند.

 

تام واگنر (Tom Wagner)، مدیر برنامه یخ پوسته ناسا در واشنگتن گفت: «آنچه در مورد این تلاش ها منحصر به فرد بوده این است که این اقدامات، دانشمندان کلیدی و تمامی روش های متفاوت برای تخمین نابودی یخ ها را گرد هم آورده است.» همچنین وی اظهار کرده، کاری که این گروه از دانشمندان انجام داده اند، از قبیل تحقیقات دشوار برای تخمین هایی بسیار دقیق از ذوب یخ که شامل مناطقی از گرینلند تا قطب جنوب است، اقدامی بزرگ بوده که تا به حال نظیر نداشته است. نتایج این تحقیقات به این دلیل گرانبها خواهد بود که منبعی برای تکمیل گزارش ارزیابی پنجم را برای هیات بین دولتی تغییرات آب و هوایی تا سال آینده تکمیل می کند.

 

آندرو شِفرد، استاد دانشگاه لیدز بریتانیا به همراه اِریک آیوینز، از آزمایشگاه پیشران جت ناسا در پاسادنا ایالت کالیفرنیا، این تحقیقات را رهبری کردند.

 

شفرد عنوان کرده موفقیت این برنامه به دلیل همکاری جامعه دانشمندان بین المللی و دقت سنسورهای ماهواره های مختلف از چند آژانس فضایی بوده است.

 

همچنین شفرد خاطر نشان کرده است که بدون این تلاش ها نه تنها نمی توانستیم با اطمینان به مردم بگوییم که توده های یخی زمین چگونه تغییر کرده اند، بلکه نمی توانستیم ابهامی که چند سال در این مورد موجود بوده است، خاتمه دهیم.

 

این تحقیقات دگرگونی هایی رادر سرعت روند تغییر توده های یخی در قطب جنوب و گرینلند کشف کرده است. آیوینز گفت: این طور به نظر می رسد که هر دو توده های یخی، به نسبت ۲۰ سال پیش در حال از دست دادن یخ بیشتری هستند. اما سرعت ذوب یخ گرینلند، با افزایش پنج برابری در مقایسه با اواسط دهه ۹۰ غیرعادی است. از سویی دیگر مجموع یخ از دست رفته در قطب جنوب تقریبا ثابت بوده و یافته ها نشان می دهد که طی دهه گذشته میلادی میزان نابودی یخ در قطب جنوب به میزان ۵۰ درصد افزایش داشته است.

terradaily

مترجم : رامین فتوّت